Geplaatst op

20% solden op alle boeken van 3 tot eind januari

Goed nieuws voor alle boekenliefhebbers, want het zijn solden op Silenro Publishers. Je kunt al onze boeken in januari kopen met een korting van 20%. Ideaal om jezelf of iemand die je graag ziet in deze donkere maand januari te verwennen met leuk leesvoer.

Heb je na de zalige maar ook zware feestdagen zin om eindelijk wat aan je gezondheid, en misschien zelfs aan je gewicht te gaan doen, om gelukkiger te leven en beter te slapen, dan is de bestseller Waarom Wandelen een aanrader. Tijdelijk aan € 19,96.

Ben je een hobbykok die zowel houdt van grootmoeders keuken, met klassiekers als witloofrolletjes of koetong, maar sta je ook open voor nieuwe varianten op klassieke thema’s, dan is Mijn Mama’s Kookboek iets voor jou. Tijdelijk aan € 24.

Verlang je naar de zon en droom je van een city trip naar Barcelona in 2025, dan is de persoonlijke reisgids van Sven Ornelis de absolute aanrader. In Mijn Barcelona enkel de boeiendste tips én wandeltrips, wetenswaardigheden en places to see, en vooral veel restauranttips. Nu aan € 24.

Een beetje geluk, willen we dat niet allemaal? In ons nieuwste boek Veel Geluk Gewenst enkel inspirerende en troostende, gelukkige verhalen van Sven Ornelis. Dit boek is ook perfect om cadeau te doen en is nu tijdelijk te koop aan € 20.

Alle boeken worden meteen opgestuurd, bestel je meerdere boeken tegelijk dan betaal je maar 1 keer verzendkosten. Alle boeken kunnen ook door Sven gesigneerd worden met een persoonlijke opdracht.

Geplaatst op

Onze goede voornemens voor 2025!

In het nieuwste boek Veel Geluk Gewenst van Sven Ornelis staat een stukje over goede voornemens. Wij van Silenro Publishers vinden het een goed idee om dat nu even met jullie te delen. Hopelijk genieten jullie ervan, en hebben jullie zin om het nieuwe jaar in te duiken met een of meerdere van onze boeken. We wensen jullie een tof leesjaar. Wees vooral gezond, wandel goed, kook gezellig, bezoek eens mooie steden, zoals Barcelona en vooral: Veel Geluk Gewenst!

“Goede voornemens moeten gemeend zijn, niet te groot en vooral: haalbaar.”

Journalisten die in de eerste week van het jaar een halve pagina moeten vullen, terwijl het nieuws redelijk platligt, vragen er wel eens naar. Sommige tantes op nieuwjaarsfeesten ook. Collega’s soms. In het slechtste geval zelfs je baas: “En, wat zijn de goede voornemens voor het nieuwe jaar?” Alsof je van het voorbije jaar een verschrikkelijk potje hebt gemaakt, een rotzooi. Alsof je, zoals de traditie dat wil, weer een jaar lang de lamzak hebt uitgehangen, de dronkaard, de leegaard of de notoire scheefpoeper.

En al die zaken zouden dan plotseling anders worden omdat je aan een nieuwe scheurkalender bent begonnen? Werkt niet! En wat zijn die goede voornemens dan? Minder drinken? Braver zijn in de klas? Of in de liefde, als je wat ouder bent geworden? Of net stouter, omdat je partner daar na al die jaren over klaagt: dat je niks geks meer wil? En vaak is het ook van: meer sporten. Of: wat kilootjes weg trainen. Met een streng of nieuw dieet. Enfin, anders gaan leven.

Ik zeg je: veel succes. Maar besef vooral: tachtig procent van de mensen is na een paar dagen alweer tegen zijn of haar goede voornemens aan het zondigen. Januari is er gewoon niet de juiste periode voor. Dan zijn de dagen nog te kort, te nat en te koud. Je moet jezelf in het midden van de winter gewoon verwennen! Niet folteren.

Goede voornemens moeten trouwens gemeend zijn, niet te groot en vooral: haalbaar. Beginnen wandelen doe je met een ’blokje om’ bij het ochtendgloren, of na de werkdag, marathons zijn voor later. Wanneer de grote vorm er is, het lichaam op het juiste toerental komt, en het hoofd helemaal goed zit.

Begin daarom op het juiste moment. 3 mei is wel een goede dag voor goede voornemens. Of 16 juli. Of 29 september. Maakt allemaal niks uit. Maar goede voornemens zijn in geen geval een goed idee voor 1 januari, wel voor de dag waarop je het echt meent en voelt. Niet bezwijken onder de druk van de goede-voornemens-lobby, is sowieso het beste voornemen aan het begin van een nieuw, mooi jaar.

 

Het boek Veel Geluk Gewenst is HIER te koop.

Geplaatst op

Opgelet, door nieuwe wetgeving staat er kleine fout in Mijn Barcelona

Mijn Barcelona van Sven Ornelis is in een goed half jaar uitgegroeid tot een van de populairste reisgidsen over Barcelona. Het is een persoonlijke en subjectieve gids waarin Sven Ornelis zijn persoonlijke tips geeft voor deze boeiende stad. Dat zijn veel culinaire tips, met onder andere 50 prachtige restaurants. Maar Sven ken je ook via Waarom Wandelen als fanatieke wandelaar, in zijn boek staan dus ook de mooiste wandelroutes in de Catalaanse hoofdstad en bezienswaardigheden. En een daarvan zijn de fameuze bunkers.

Sven schrijft er dit over: De berg opwandelen naar de Bunkers is ook een fantastisch idee. De Bunkers del Carmel zijn oude bunkers die al lang niet meer gebruikt worden. Ze liggen op 250 meter boven zeeniveau op een van de bergen rond de stad. Je hebt er een fantastisch 360 graden uitzicht over de stad zelf en over de wijde omgeving. De berg is zeer populair bij valavond, wanneer de zon ondergaat en er een warme oranje gloed over de stad komt te liggen net voor de miljoenen lichtjes beneden aangaan. Het uitzicht op de Sagrada Família is zeker op dit uur het mooiste van de hele stad, adembenemend is het. Het is dan ook de favoriete plek van verliefde koppeltjes, die vaak een flesje cava of rosé meebrengen en plastic glazen. Soms is het er ’s avonds zelfs een beetje te druk. Maar toch neem ik er graag mijn gasten mee. We hebben er met onze beste vrienden al op kerstavond samen een flesje cava gekraakt en geklonken op het leven met plastic glazen. Maar vroeg in de ochtend is het er minstens even mooi. Een fantastische uitkijkplek. Moet je zeker eens doen! Het is een pittige klim maar voor de meeste mensen toch best haalbaar.”

Dat romantische verhaal, van bij zonsondergang naar de Bunkers te klimmen werd intussen wel flink doorprikt. Blijkbaar is er nieuwe wetgeving om de overlast op de bunkers tegen te gaan en nu sluiten ze in de winter al om 17u30. Net voldoende om met de kerstdagen de oranje gloed over de stad te bewonderen, maar iets later komt de politie massaal ter plekke, zelfs met honden, en met afsluitlint om met behoorlijk kabaal de honderden bezoekers van de berg te jagen. Sven: “Het overkwam ons op zaterdag 27 december. We waren net met een bevriend koppel, hun twee kinderen en hun moedige hondje de Bunkers op gekomen. We hebben er een flesje gekraakt, maar onze plastic bekers waren nog maar half leeg of we werden letterlijk van de berg gejaagd door allesbehalve vriendelijke politie-agenten. Bunkers blijft een plezante plek voor overdag, maar wanneer het donker wordt kun je er dus beter niet meer heen. Zonde. Maar misschien begrijpelijk, want voor vele locals was de gigantische overlast van vaak dronken toeristen ’s avonds en ’s nachts echt een grote ergernis.”

De Bunkers zijn wel nog gratis toegankelijk overdag, en dan is het zicht ook zalig. Meer wandelroutes en andere tips kun je vinden in de gids www.mijnbarcelona.be die nog steeds te koop is bij Silenro Publishers.

 

Geplaatst op

Als het glas halfleeg lijkt, doe er dan een scheut vriendelijkheid bij, en het lijkt minstens halfvol.

In zijn nieuwste boek Veel Geluk Gewenst schrijft Sven Ornelis columns over geluk. Geluk zoeken, en geluk vinden. Soms in de mooie zaken van het leven, maar soms zelfs in de moeilijkere momenten. Een voorbeeld van zijn stukjes geluk kun je hier lezen.

“Weet je wat de meest eenvoudige en goedkope manier is om een klein beetje gelukkiger te zijn, en anderen ook blijer te maken? Vriendelijk zijn! Ik weet dat dit klef klinkt, de Bond Zonder Naam-spreuken zijn stoerder. Maar soms is het niet moeilijker dan dat. Ik weet dat het leven soms zwaar wegen kan. Iedereen moet belastingen betalen, moet de files door of moet soms zieke kinderen verzorgen. Iedereen stapt wel eens met het verkeerde been uit bed, stoot wel eens een kleine teen, vindt moeilijk een parkeerplek of wordt triest van het nieuws in de krant of op de radio. Er zijn altijd legitieme redenen te bedenken om chagrijnig door het leven te gaan. Maar het is echt niet verplicht. Het mag anders.

Probeer het eens, bij wijze van experiment. Een dag. Een uur. Vijf minuten. Zeg eens goedendag tegen mensen op de trein of bij de bakker. En dat hoeft niet op de wijze van Eddy Wally, het mag ook kleiner. Maar knik op zijn minst eens even. Of knipoog. Niet opdringerig, maar wel duidelijk. Een glimlach kan wonderen doen. Lieg niet, maar als je collega iets goeds doet, of iets leuks aanheeft, zeg het gerust even. Vraag eens hoe het met hem of haar gaat. Het risico bestaat dat mensen denken: laat mij gerust, maar ik zeg altijd goedendag als ik iemand tegenkom op mijn wandelingen in het bos of in de velden. Soms kijken mensen dan wel even verwonderd, maar meestal krijg ik een gratis ‘hallo’ terug. Vriendelijkheid kost je niets, maar is het meest waardevolle cadeau om te krijgen én te geven.

Mijn visboer heeft altijd een glimlach van oor tot oor wanneer ik zijn zalige winkel binnenstap en als ik hem dan vraag of alles goed gaat zegt hij meestal ‘schitterend’. Dat maakt mij blij. De stewardess die mij op het vliegtuig met een glimlach een glaasje wijn uitschenkt laat me mijn vakantie goedgezind beginnen. De jongen aan het loket van de gemeente die wél vriendelijk is, geeft mij meer dan een nieuw paspoort. Hij geeft mij een reden om een gelukkigere burger van onze gemeente te zijn. Als het glas halfleeg lijkt, doe er dan eens een scheut vriendelijkheid bij, en het lijkt minstens halfvol. Probeer maar. Je gaat vanzelf klinken op het leven.”

Je kunt Veel Geluk Gewenst bestellen voor jezelf of cadeau doen aan iemand die een portie geluk verdient. Sven signeert het boek graag op de cover voor je met een persoonlijke boodschap.

Geplaatst op

Hier wil iedereen eten: prijs kwaliteit de top in Barcelona

In Mijn Barcelona kun je heel veel culinaire tips terugvinden van Sven Ornelis. De favoriete sterrenzaken en fancy plekken staan erin vermeld maar ook de zaken waar je erg lekker kunt eten, tegen zeer scherpe prijzen. Het zijn vaak de restaurants waar je even moet aanschuiven omdat ze zo populair zijn bij locals én toeristen. La Flauta is er zo eentje.

Sven schrijft er het volgende over: “Dit is werkelijk een van de allerpopulairste tapasrestaurants in de stad. Iedereen kent La Flauta. Vrienden van ons die uit Zuid-Frankrijk op bezoek kwamen de eerste maand dat we een flat hadden in de stad, hadden dit adres gekregen van lokale vrienden van hen. Het was tien jaar geleden dus al the place to be. Met altijd een hele drukke mengeling van locals en toeristen, en met altijd een lange wachtrij voor de deur, ook al is het geen klein restaurant. Intussen zijn er twee Flauta’s in de stad, en beide zijn super populair. De reden? Het is er gewoon echt lekker. Daarom blijven de locals ook gewoon komen. En het is er ook niet bijzonder duur. Niks is er dan ook fancy, met een redelijk basic inrichting. Maar dat trekt niemand zich aan, hier kom je om lekker authentiek te eten zonder een fortuin kwijt te zijn. La Flauta is uiteraard vooral bekend door de ‘flautas’, dat zijn kleine baguettes gevuld met vleeswaren. Die met jamón zijn zalig. Maar ook de kroketjes en de tortilla’s zijn gewoon super lekker. Veel mensen komen er speciaal voor de  huevos estrellados: een spiegelei met Iberian ham, en een soort van mini-frietjes. Nog een kleine tip: laat je niet afschrikken door de lange wachtrij. Je kunt gewoon doorlopen tot aan de bar en vragen dat ze je naam en telefoonnummer opschrijven, dan bellen ze wanneer je tafeltje vrij is. Intussen kun je in de buurt een glas drinken. Neem je tijd. Eens je je tafel te pakken hebt, zul je zeer vriendelijk bediend worden en lekker eten.”

 Meer tips voor betaalbare of chiquere restaurants en andere wetenswaardigheden kun je terugvinden in www.mijnbarcelona.be van Sven Ornelis.

 

Geplaatst op

Dit mag je echt nooit doen in Barcelona

Op bepaalde plekken in Barcelona, op drukke pleinen en ook zeker aan de zee, kun je een uitgebreid assortiment aan truitjes, sjaals en schoenen kopen van ’bekende merken’. Het zijn vaak illegale Afrikaanse vluchtelingen die deze spullen aanbieden aan belachelijk scherpe prijzen. Je kunt nog flink onderhandelen over de prijs ook, maar je weet natuurlijk dat het allemaal namaakproducten zijn. De verkopers stallen ze uit op lakens waarvan de punten met touwen aan elkaar vastgeknoopt zijn. Wanneer de politie er aan komt verwittigen de verkopers elkaar, en dan trekken ze de lakens dicht als was het een knapzak en ze gaan lopen als … een dief in de nacht.

Pas op: wanneer je iets koopt aan deze venters ben je zelf ook strafbaar en kun je een flinke boete krijgen. Veel toeristen weten dat niet, maar de agenten kunnen hier echt streng tegen optreden. Dus, beter niet doen. Naast pickpockets zijn deze straatverkopers echt iets om mee uit te kijken. Meer tips over waar je moet mee uitkijken, maar vooral veel culinaire- en wandeltips en boeiende wist-je-datjes over de prachtige hoofdstad van Catalonië kun je lezen in de ideale reisgids die Sven Ornelis uitgaf bij Silenro Publishers www.mijnbarcelona.be

Geplaatst op

Heb jij wel eens een bikini geproefd? Het is niet wat je denkt dat het is!

Als je ooit Barcelona zou bezoeken dan is Mijn Barcelona van Sven Ornelis het ideale boek om je trip goed voor te bereiden. Sven geeft niet enkel toeristische tips maar vertelt je ookj dingen die je in geen enkel ander boek zult lezen, omdat ze zo persoonlijk zijn.

Zo legt hij bijvoorbeeld uit dat je in bijna elke bar en restaurants bikini’s kunt bestellen. In het boek schrijft hij het zo: “Bikini is het woord dat de Catalanen gebruiken voor croque monsieur. De eerste keer dat ik het woord hoorde, was toen ik afgesproken had met Barbara, de architecte die ons onze flat ging renoveren, in een cafeetje op de hoek van onze net gekochte flat. We dronken een koffie, en Barbara, die toen zwanger was, had een ’hongerke’ en bestelde een ’bikini’. Ik wist niet wat ik hoorde. Wou deze zwangere vrouw zich omkleden en in strandkostuum de gesprekken verder zetten? Neen dus, ze bestelde een bikini, een gegrilde toast met ham en kaas, een croque dus, een tosti. Maar waar komt die naam vandaan? In 1953 ging op de Diagonal, de grote straat die Barcelona diagonaal doorkruist, een club open met de naam ’Bikini’. Het was een populaire plek met onder andere een minigolf en een danszaal. Ze serveerden daar een broodje met kaas en ham waar wat bechamelsaus werd overgedaan en zo in de oven gestoken. De echte croque was in 1894 in New York ontstaan, en in 1910 voor het eerst op de kaart van Parijse cafés terechtgekomen. En in de jaren 50 dus in Barcelona in de danszaal Bikini waar het de populairste snack werd; en zo is de grappige naam dus meer dan een halve eeuw geleden ontstaan. Vandaag staat de bikini nog op de kaart in de meeste cafeetjes in Catalonië. In mijn lijstje met restaurants staat La Bikineria, een aanrader voor wie eens een snelle lekkere hap tussendoor wil eten.”

Meer wist-je-datjes en ideetjes over plekken én restaurants die je echt moet bezoeken als je op reis naar Barcelona gaat kun je vinden in www.mijnbarcelona.be

 

Geplaatst op

Dit is de meest spectaculaire wandelroute in Barcelona

In zijn boek Mijn Barcelona deelt Sven niet enkel culinaire tips, met zijn 50 favoriete restaurants, hij vertelt ook zijn persoonlijke verhaal over hoe zijn liefde voor de Catalaanse hoofdstad al wandelend ontstaan is. En hij deelt verschillende routes waarvan de geweldige Carretera de les Aigües zijn favoriete is.

Je loopt de Diagonal af vanuit het centrum van de stad, weg van de zee, gaat de prachtige rozentuin Parc de Cervantes door, of volgt het recent aangelegde fiets- en wandelpad, zo kun je rond, boven en onder de drukke ringweg rond Barcelona wandelen en gaat zo de berg opgaan. Daar boven, aan een kantine waar je iets kunt drinken of eten, vertrekt de mooiste wandel- jog- en fietsroute van de stad.

Heel veel locals gaan er sporten of rustig samen wandelen om te genieten van het adembenemende uitzicht over hun lievelingsstad. Deze carretera is een 9 km lang vlak pad aan de voet van de Serra de Collserola, dat zijn de bergen rond Barcelona. Je kunt trouwens van nog vele andere kanten het pad beklimmen, en er gaat zelfs een treintje de berg op. Eenmaal boven wandel je echt de volle negen kilometer langs de stad zonder nog veel te moeten klimmen of dalen. Het zicht is werkelijk adembenemend!

Het lijkt alsof je de stad aan je voeten hebt, en Camp Nou, het legendarische stadion van FC Barcelona zomaar in zou kunnen induiken. Echt een aanrader. Meer wandeltips en ideetjes over plekken die je echt moet bezoeken kun je vinden in www.mijnbarcelona.be

Geplaatst op

Is dit het beste restaurant van Barcelona?

In het boek Mijn Barcelona staan naast allerlei tips over hoe je de stad kunt wandelen, wat je allemaal kunt bezoeken, en wat je allemaal moet weten over de geschiedenis van de stad ook de 50 favoriete restaurants van Sven Ornelis in de stad waar hij zo verliefd op is. Je kunt er restaurants vinden in alle prijsklasses, van spotgoedkoop tot duurder. Maar er is één restaurant dat er voor hem bovenuit springt. Bijna elke keer als Sven in Barcelona is gaat hij er wel eens dineren.

Het is Via Veneto, de zaak die al meer dan 50 jaar door dezelfde familie wordt uitgebaat en al die tijd een Michelin ster heeft. Het is absoluut geen hippe of moderne plek, wel integendeel. Sven zegt er dit over: De zaak is waanzinnig klassiek, als je kritisch zou kunnen zijn: een beetje oubollig. Het decor verwijst zonder scrupules, al sinds de jaren zestig van vorige eeuw, naar de art deco die in Barcelona ooit zo populair was. Met bijzondere lambriseringen en glaswerk, met roze tafellakens en roze gedraaide kaarsen. Alles ademt het verleden. Zelfs het eten, met absolute klassiekers op de kaart. En datDat vind ik er zo bijzonder en zo verslavend aan. Ik hou van moderne restaurants, ik snap de verrassingen van de moleculaire keuken, en door de beste chefs gebracht vind ik het fascinerend. Maar als ik echt lekker wil eten en genieten, ga ik voor de klassieke keuken, waar product en traditie de hoofdrol spelen en waar eten gewoon lekker mag zijn.”

 Als je meer wil lezen over Via Veneto, en over de 49 andere restaurants waar Sven kind aan huis is, maar ook als je alle andere tips over Barcelona wilt lezen, dan is dit de handige en zeer persoonlijke reisgids die je gewoon moet meenemen naar Barcelona: www.mijnbarcelona.be

Geplaatst op

De zalige rijstsalade uit ‘Mijn Mama’s Kookboek’

In Mijn Mama’s Kookboek staan allemaal gerechten waar Sven Ornelis nostalgische herinneringen aan heeft, klassiekers uit zijn mama’s keuken.

Deze salade begon de mama van Sven te maken toen ze besliste om op latere leeftijd weer te gaan studeren. Ze had op school dit recept gekregen van een juf en het werd meteen een hit thuis. Svens mama maakte er altijd een reuze voorraad van want na een dagje rusten in de ijskast smaakt deze rijstsalade nog lekkerder, en als er genoeg over was, kregen de kinderen zelfs een portie mee naar het internaat. Het is een makkelijk recept waar iedereen van houdt. Dit recept en vele andere kun je terugvinden in www.mijnmamaskookboek.be

Ingrediënten

  • 125 gram rijst
  • Peper en zout
  • 4 el mayonaise (Dat mag light zijn!)
  • 2 el ketchup
  • 1 blikje tonijn (125 gram)
  • 1 halve ui
  • 150 gram belegen kaas (blok)
  • 1 tak selder
  • 1 granny smith
  • Tabasco

Bereiding

  1. Kook de rijst gaar en laat even afkoelen.
  2. Meng de mayonaise, de ketchup, en naar smaak wat druppels tabasco onder de geprakte tonijn en meng die onder de rijst.
  3. Snij de appel, de kaas, de selder en de ui in kleine blokjes en meng die ook onder de gekookte rijst, samen met de fijngesnipperde bieslook.
  4. Kruid af met peper en zout.
  5. Laat goed afkoelen in de ijskast.
  6. Proef en voeg desnoods nog wat mayonaise toe (of olijfolie, indien te droog)
  7. Serveer in een ring. Je kunt eventueel nog wat mayonaise en een klein beetje ketchup mengen en wat druppeltjes rond de cirkel serveren.
  8. Werken af met wat takjes bieslook